توسط Turkgasht
رئیس پیشین مجلس، مصطفی شنتوپ، گفت: «تأکید بر مرحله‌ای مانند فارغ‌التحصیلی از دانشگاه برای ورود به زندگی، سن ازدواج را بالا می‌برد. امروزه میانگین سن ازدواج در مردان بالای ۲۸ سال و در دختران بالای ۲۷ سال است.»
اظهارات جالب رئیس پیشین مجلس
رئیس سابق مجلس ملی ترکیه، مصطفی شنتوپ، در مراسم کلنگ‌زنی ساختمان خدمات اضافی دانشکده الهیات دانشگاه بولوی آبانیت عزت بایسال (BAİBÜ) در محوطه گولکوی شرکت کرد. در این مراسم، علاوه بر شنتوپ، استاندار بولو عبدالعزیز آیدین، نماینده حزب عدالت و توسعه بولو یوکسل کوشکونیرک، مدیریت دانشگاه و اعضای هیئت علمی و دانشجویان حضور داشتند. پس از تلاوت قرآن و خواندن دعا، کلنگ ساختمان خدمات اضافی با تشریفات خاصی به زمین زده شد. پس از مراسم، شنتوپ در سالن فرهنگی دانشگاه آبانیت عزت بایسال در کنفرانسی با موضوع «قانون اساسی و حقوق» با دانشجویان دیدار کرد.
«فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، سن ازدواج را افزایش می‌دهد»
شنتوپ در این کنفرانس با اشاره به کاهش چشمگیر نرخ رشد جمعیت، گفت: «امسال به عنوان «سال خانواده» اعلام شده است. همان‌طور که می‌دانید، امسال با معضل جدی‌ای در مورد نرخ رشد جمعیت مواجه هستیم. به نسبت، کاهش چشمگیری در نرخ رشد جمعیت ما مشاهده می‌شود. در این مورد دلایل مختلفی مطرح می‌شود. البته این موضوع مورد بحث است. دلایلی عمیق‌تر نیز وجود دارد. می‌توان گفت که امروزه افراد، به ویژه جوانان، با نگرشی فردگرایانه تربیت می‌شوند. اما یکی از این دلایل، تحصیل در دانشگاه و اهمیت فارغ‌التحصیلی است. تأکید بر مرحله‌ای مانند فارغ‌التحصیلی از دانشگاه برای ورود به زندگی، سن ازدواج را بالا می‌برد. امروزه میانگین سن ازدواج در مردان بالای ۲۸ سال و در دختران بالای ۲۷ سال است. این موضوع هم ازدواج را به تأخیر می‌اندازد و هم داشتن فرزند را به تأخیر می‌اندازد و در نهایت منجر به داشتن تعداد کمتری فرزند می‌شود.»
«نیاز به افراد آموزش‌دیده در تمام سطوح وجود دارد»
شنتوپ افزود: «از این منظر، فکر می‌کنم موضوع دانشگاه‌گرایی باید از نظر تأثیر اجتماعی دوباره مورد بررسی قرار گیرد. زیرا ترکیه به افراد آموزش‌دیده در تمام سطوح نیاز دارد. نه تنها به افرادی که از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند، بلکه به افرادی که از مدارس فنی و حرفه‌ای فارغ‌التحصیل می‌شوند و به ویژه به افرادی که در حوزه‌های مختلف زندگی فعالیت می‌کنند، نیاز دارد. اما در نهایت، تلاشی بزرگ که از سال ۲۰۰۴ در ترکیه آغاز شد، نرخ دانشگاه‌گرایی ما را به میزان قابل توجهی افزایش داد. البته اکنون با همه این امکانات، از جمله امکانات فیزیکی و حمایت‌ها، وظیفه اساتید و دانشجویان ما این است که تحقیقات علمی بیشتری انجام دهند و این علم را به نفع جامعه و بشریت ارائه کنند.»
