در Erzincan، دانشجویان داوطلب با بافتن شال و کلاه در خوابگاههای دانشجویی و اهدای آنها به کودکان مدارس روستایی، نهتنها بدنها بلکه قلبها را نیز در روزهای سرد زمستان گرم میکنند.
این اقدام در چارچوب پروژه «دستهای گرمکننده» انجام میشود که توسط اداره کل خوابگاهها و امور دانشجویی وزارت جوانان و ورزش اجرا میشود. دانشجویان دانشگاههای این شهر بهصورت داوطلبانه گرد هم میآیند و در کارگاههای بافندگی که در خوابگاهها برگزار میشود شرکت میکنند.
آنها در اوقات فراغت خود با حوصله شال و کلاه میبافند تا برای کودکان مدارس روستایی آماده کنند. این هدایا به دانشآموزانی اهدا میشود که در مناطق سردسیر مشغول تحصیل هستند.
اخیراً دانشجویان داوطلب ساکن در خوابگاه دخترانه «ترزیبابا» از دبستان «بویوک چاکرمان» در مرکز استان بازدید کردند. آنها با اهدای دستسازههای خود به دانشآموزان و برگزاری بازیها و فعالیتهای شاد، لحظات خوشی را برای کودکان رقم زدند.
این پروژه نهتنها حس مسئولیتپذیری اجتماعی دانشجویان را تقویت میکند، بلکه لبخند را بر لب کودکان روستایی مینشاند.
«هر خوابگاه به یک مدرسه روستایی متفاوت کمک میکند»
«آیسون الیبول»، مدیر خوابگاه دخترانه ترزیبابا، در گفتوگو با خبرگزاری آناتولی اظهار داشت: «این پروژه از سال ۲۰۱۹ بهصورت فعال در خوابگاهها اجرا شده است.»
وی افزود: «در این استان ۱۵۳ دانشجوی داوطلب در این پروژه مشارکت دارند. دانشجویان خوابگاه ما در کارگاههای بافندگی، شال و کلاه میبافند و به کودکان مدرسه روستایی خواهرخوانده اهدا میکنند. همچنین این پروژه به دانشجویان کمک میکند تا اوقات فراغت خود را بهصورت مفید سپری کنند، روحیه همکاری و کار گروهی را تقویت نمایند. هر خوابگاه به یک مدرسه روستایی متفاوت تحت این پروژه خدمات میرساند.»
معلم: «دانشآموزان با اشتیاق منتظر این روز بودند»
«فورکان دوندار»، یکی از معلمان، گفت: «دانشجویان خوابگاه ترزیبابا سه سال است که از دانشآموزان این مدرسه حمایت میکنند. آنها شال و کلاههای دستباف خود را به دانشآموزان ما هدیه دادند. بچهها بسیار خوشحال شدند، بهویژه هنگام بازیهایی که در حیاط مدرسه ترتیب دادیم. از زمانی که به آنها خبر دادیم، با اشتیاق منتظر این روز بودند. ما از مدیریت خوابگاه ترزیبابا و دانشجویان بهخاطر چنین برنامههایی تشکر میکنیم.»
«یکی از دانشآموزان گفت منتظر ما بود»
«سودناز گولچ»، یکی از دانشجویان دانشگاه، گفت: «ما در کارگاه بافندگی خوابگاه شال و کلاه بافتیم و به دانشآموزان دبستان بویوک چاکرمان، که مدرسه خواهرخوانده ماست، اهدا کردیم. اینگونه اوقات فراغت خود را بهصورت مفیدتری سپری میکنیم. وقتی دانشآموزان ما را دیدند، هیجانزده شدند. یکی از آنها به من گفت که با منتظرمان بوده و این موضوع ما را بسیار خوشحال کرد. این روز زیبایی برای ما بود و به چنین فعالیتهایی ادامه خواهیم داد.»
«ناهیده گول اوزن»، یکی دیگر از دانشجویان داوطلب، نیز تأکید کرد که دیدن شادی کودکان هنگام ملاقات آنها، انگیزهای برای ادامه چنین اقداماتی است.

