توسط الناز شیری
آلیشر نظروف، موزیسین اهل ازبکستان که در مدت کوتاهی در ترکیه به محبوبیت گستردهای دست یافته، داستان موفقیت خود و تأثیر شبکههای اجتماعی بر زندگیاش را در گفتوگو با مجری خبری Melis Yaşar روایت کرد. این هنرمند جوان اعلام کرد که بهویژه با اجرای ترانههای ترکی و آذری به موفقیت چشمگیری دست یافته است.
“قصد داشتم فقط یک هفته در ترکیه بمانم، اما تصمیم گرفتم اینجا بمانم”
این موزیسین ۲۷ ساله که در شهر تاشکند ازبکستان بزرگ شده، توضیح داد که تحت تأثیر برادرش به موسیقی روی آورده و ده سال آموزش ویولن دیده است. نظروف که مدتی در رستورانها آواز میخواند، در دوران همهگیری کرونا با انتشار ترانههای چندزبانه در اینستاگرام به شهرت رسید. او با اشاره به پیشنهادهای کاری از ترکیه گفت: «به این کشور آمدم چون عاشقش شدم. قرار بود فقط یک هفته بمانم، اما تصمیم گرفتم اینجا بمانم.»
“محبوبیت من در ترکیه با ترانه «گوندوز گجه» آغاز شد”
نظروف اظهار داشت که اجرای ترانه «در راهی دراز و باریکم» از عاشیق ویسل موجب افزایش شناخت او در ترکیه شد، درحالیکه اجرای «کوسوپ گتی» نقطه عطفی برای محبوبیتش در آذربایجان بود. او با اشاره به شباهتهای موسیقی ترکی و ازبکی گفت: «تفاوت چندانی وجود ندارد، فقط در سبک مقامها تفاوتهایی داریم، اما درکل حس مشترکی وجود دارد.»
“ترانههای قدیمی را دوست دارم، اشعارشان عمیقتر است”
نظروف در بیان علایق موسیقایی خود گفت: «عاشق ترانههای قدیمی هستم. شعرهایشان عمیقتر است. ترانههای دهه ۸۰ و ۹۰ تأثیر زیادی روی من میگذارند.» این هنرمند جوان از پروژههای جدیدش خبر داد و گفت که هم به اجرای کاور و هم به انتشار آثار اختصاصی خود خواهد پرداخت.
“با مراد دالکیلیچ همکاری کردهام”
او که با چندین هنرمند ترکیهای همکاری داشته، دربارهٔ همکاری با مراد دالکیلیچ گفت: «مثل برادرم است. هرگاه سوالی داشتهام، از او پرسیدهام. با هم ترانهای ضبط کردهایم.» نظروف با اشاره به درخواستهای طرفدارانش برای ماندن در ترکیه تأکید کرد: «میخواهم روی آثار اختصاصی خود تمرکز کنم، نه فقط کاورها.»
